ΑΡΧΙΚΗ

ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

«Σε μια εποχή συγκρούσεως των πολιτισμών, ευτελισμού των αξιών και αμφισβήτησης των θεσμών, το παιδικό βιβλίο είναι μια από τις ελάχιστες σανίδες σωτηρίας και διαπολιτισμικές γέφυρες επικοινωνίας. Είναι το σημαντικότερο μέσο διαμόρφωσης ενός ακέραιου συστήματος αξιών των νέων πολιτών»                                                     Ευγένιος Τριβιζάς

 

Παγκόσμια ημέρα ποίησης

Η 21η Μαρτίου είναι μια διπλή επέτειος. Καθιερώθηκε ως Παγκόσμια ημέρα κατά των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού, αλλά και ως παγκόσμια ημέρα ποίησης. Προσπαθώντας να συνδυάσουμε τις δύο αυτές επετείους, διαβάσαμε στην τάξη μας αντιρατσιστικά ποιήματα, ενώ συνθέσαμε και δικά μας, τα οποία σας παρουσιάζουμε.

Ο ρατσισμός είναι φρικτός

Χρώματα βλέπει μόνο

Ισότητα και ανθρωπιά, δυο λέξεις χωρίς ρόλο.

 

Στον κόσμο αυτό

Τώρα πια δύσκολοι ήρθαν καιροί, μα

Όμορφο είναι πολύ

Να συνυπάρχουν διαφορετικοί λαοί.

 

Ρατσιστές, λοιπόν,

Ακούστε

Τη φωνή των παιδιών.

Σας λέμε καθαρά ότι

Ισοι είμαστε όλοι

Στο χρώμα διαφέρουμε μοναχά

Μα η ψυχή και η καρδιά

Όλων όταν πληγώνεται πονά.

Το χρώμα μας διαφέρει, οι ζωές μας διαφορετικές,

μα εγώ σε βλέπω ίδιο με μένα.

Η χώρα μου σε πόλεμο, η δικιά σου σε ειρήνη,

μα και οι δύο έχουμε τις ίδιες ανάγκες.

Τι λες, λοιπόν, κατάλαβες πως μοιάζουμε πολύ;

Πως είμαστε άνθρωποι με καρδιά και ψυχή;

Με την πρώτη ματιά μπορεί να μην το είδες,

αλλά αν ψάξεις πιο βαθιά, θα μάθεις τελικά,

ότι τα ίδια θέλει η καρδιά.

 

Η δύναμη της αλληλεγγύης

Πού πήγε η ομορφιά της χώρας μου;

Ποιοι έκλεψαν τα δώρα μου;

 

Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο πια

δεν θέλω να με πολεμάει η μοναξιά.

 

Ας μαζευτούμε όλοι μαζί

να ενώσουμε την καμένη γη.

 

Η δύναμη της αλληλεγγύης είναι ζωντανή

μη φοβάσαι να έρθεις κι εσύ μαζί.

 

Τώρα θα ξεκινήσουμε από την αρχή

για μια ανθρωπότητα συντροφική.

 

Η αγάπη των λαών

Παίζαμε κρυφτό στις γειτονιές

Και γύρω μας πέφταν πιστολιές.

 

Τρέχαμε σαν τα παιδιά

χωρίς να βγάλουμε μιλιά.

 

Ψάχναμε ν’ αφήσουμε τη γη

χωρίς να κάνουμε προσευχή.

 

Πήγαμε σε τόπους μακρινούς

και συναντήσαμε ανθρώπους παγερούς.

 

Ελάτε όλοι μαζί να ξαναχτίσουμε την αγάπη.

Ελάτε όλοι μαζί να ξαναχτίσουμε αυτή τη γη.

 

Πρόσφυγες

Μέσα στους λάκκους τριγυρνούν,

ν’ αλλάξουν ρούχα δεν μπορούν.

Να ανοίξουν τα σύνορα ζητούν,

για να φύγουν, να σωθούν.

 

Στα λιμάνια τριγυρνάνε,

ψάχνουνε τροφή να φάνε,

Οι σκηνές πλημμυρισμένες,

από απελπισία κατοικημένες.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ξαφνικά έγινα πρόσφυγας,

δεν το ήθελα αυτό.

Τριγυρνάω μες στους δρόμους

Και μου λεν: «Φύγ’ από δω.»

Δεν αντέχω στην εξορία, θέλω την ελευθερία.

Το ψωμί μου δεν το ‘χω εγώ,

μου το πήρανε κι αυτό.

Στη γειτονιά σου τριγυρνώ

λίγη γη, μία ελπίδα

προσπαθώντας για να βρω,

απ’ τη ζωή να κρατηθώ.

 

 

Αν το βιβλίο ήταν...

   

Αν το βιβλίο ήταν αεροπλάνο, θα μας ταξίδευε σε μέρη ονειρικά με συντροφιά τη φαντασία, την περιπέτεια και τα έντονα συναισθήματα.

Αν το βιβλίο ήταν μωρό, θα ρούφαγε τις σελίδες του όπως το γάλα και θα κοιμόταν αγκαλιά μ’ αυτό, όπως οι μαμάδες με τα μωρά τους.

Αν το βιβλίο ήταν καράβι, θα ήταν ταξιδιάρικο πολύ. Ο κόσμος από κει θα φαινόταν σαν μια ζωγραφιά και όλοι θα ήθελαν ν’ ανέβουν σ’ αυτό, για να δουν τον μαγικό κόσμο του παραμυθιού.

  

Αν το βιβλίο ήταν κούνια, θα σε κούναγε μέχρι να δει το μεγαλύτερο χαμόγελό σου και μετά θα σε πέταγε στα σύννεφα σ’ έναν κόσμο μαγικό, που μόνο με τα βιβλία μπορείς να πας. Θα ήταν ένας κόσμος ονειρικός και δε θα ήθελες να φύγεις ποτέ από κει.

                                                                

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Σχολείο σημαίνει μάθηση, σημαίνει φιλία,

Χαρά, παιχνίδι, δημιουργία,

Οχι απειλές και βία.

Λόγια που πληγώνουν, πράξεις που σκοτώνουν,

Ιδέες πονηρές που εξοντώνουν,

Καλύτερα στο σχολειό να μην ριζώνουν.

Όταν σε εκφοβίζουν, βοήθεια να ζητήσεις,

Σιωπή να μην κρατήσεις.

 

Ενα μόνο πείραγμα μπορεί να σε ενοχλήσει

Και να σε στενοχωρήσει.

Φίλε, μην το δεχτείς και μην τους φοβηθείς.

Οταν κοροϊδίες σού απευθύνουν, μην αδιαφορείς.

Βρες τη δύναμη ν’ αντισταθείς.

Ισότητα έχουμε όλοι,

Σ’ αυτόν τον κόσμο πρέπει ν’ αγωνιστείς.

Μόνος σου δεν είσαι.

Όλοι μαζί μπορούμε,

Σταματήστε τον εκφοβισμό να πούμε.

 

 

Σχολείο σημαίνει μάθηση, φιλία,

Χωρίς φόβο κι αδικία.

Οχι πράξεις που στενοχωρούν και

Λόγια που πονούν.

Ισότητα, μοίρασμα, χαρά

Κι ο καθένας για όλα τα παιδιά,

Όταν ο φόβος τα ξεπερνά.

Σεβασμό πρέπει να έχουμε,

 

Ελεύθερα να μιλάμε,

Κοροϊδία κι απειλές,

Φόβους, να μην κρατάμε.

Ομως γιατί να γίνεται αυτό;

Βαθιά πονάει στο λέω εγώ.

Ισως, αν μου ‘λεγες τους φόβους σου

Σου απάλυνα τον πόνο σου.

Μίλα στους φίλους σου. Λίγες λέξεις αρκούν.

Όλοι θα σου συμπαρασταθούν.

Σταματήστε τον εκφοβισμό, θα πουν.

 

 

Πρόσθετες πληροφορίες

Κονσόλα Αποσφαλάτωσης του Joomla!

Συνεδρία

Πληροφορίες Προφίλ

Χρήση Μνήμης

Ερωτήματα Βάσης Δεδομένων